آشنایی با انواع تاسیسات ساختمان

تاسیسات ساختمان، مجموعه ای پیچیده و گسترده از سیستم ها و تجهیزاتی است که مانند رگ های حیاتی و سیستم عصبی یک موجود زنده، در کالبد بنا تنیده شده اند تا شرایط آسایش، ایمنی و رفاه را برای ساکنین فراهم کنند. این مجموعه عظیم به دو شاخه اصلی تاسیسات مکانیکی (شامل سیستم های گرمایشی، سرمایشی، آب و فاضلاب، گازرسانی، تهویه، آتش نشانی و آسانسور) و تاسیسات الکتریکی (شامل سیستم های روشنایی، برق رسانی، تلفن، شبکه، اعلام حریق و سیستم های امنیتی) تقسیم می شود. طراحی و اجرای اصولی این تاسیسات، مهم ترین عامل در تعیین کیفیت زندگی، میزان مصرف انرژی و طول عمر مفید یک ساختمان است.

من در ادامه تمام این موارد رو با جزئیات کامل و به همراه تصویر برای شما توضیح می دهم. 👇

تاسیسات ساختمان به زبان ساده چیست و چرا حیاتی است؟

اگر اسکلت و دیوار های یک ساختمان را به بدن انسان تشبیه کنیم، تاسیسات حکم تمام سیستم های داخلی آن را دارد. تاسیسات مکانیکی مانند سیستم گردش خون، گوارش و تنفس عمل می کند که آب، گرما، سرما و هوا را در سراسر ساختمان به جریان می اندازد و مواد زائد را دفع می کند. تاسیسات الکتریکی نیز دقیقا مانند سیستم عصبی عمل می کند که انرژی و اطلاعات را به تمام نقاط می رساند و کنترل همه چیز را در دست دارد.

بدون تاسیسات، یک ساختمان چیزی جز یک سرپناه بی جان و غیر قابل سکونت نیست. این سیستم ها هستند که یک چهاردیواری را به “خانه” تبدیل می کنند. به همین دلیل، طراحی و اجرای آن ها یکی از تخصصی ترین و حساس ترین مراحل ساخت و ساز است. یک اشتباه کوچک در طراحی یا استفاده از مواد بی کیفیت در اجرا، می تواند منجر به مشکلات بی پایان، هزینه های سرسام آور برای تعمیرات، مصرف بالای انرژی و حتی خطرات جانی جبران ناپذیر شود. در نتیجه، حضور یک مهندس تاسیسات متخصص از اولین مراحل طراحی معماری تا پایان اجرا، یک ضرورت مطلق است، نه یک انتخاب.

بخش اول: تاسیسات مکانیکی ساختمان (Mechanical Installations)

تاسیسات مکانیکی مجموعه ای از سیستم های فیزیکی و مکانیکی است که با سیالات (مایعات و گازها) سر و کار دارند تا شرایط محیطی مطلوبی را برای زندگی فراهم کنند. این بخش، گسترده ترین و متنوع ترین بخش تاسیسات ساختمان است که در ادامه به تفصیل هر یک از زیرمجموعه های آن را بررسی می کنیم.

۱. تاسیسات گرمایشی و سرمایشی (HVAC): قلب تپنده آسایش در ساختمان

سیستم تهویه مطبوع یا HVAC (Heating, Ventilation, and Air Conditioning) بدون شک مهم ترین بخش تاسیسات مکانیکی است که وظیفه کنترل دمای محیط را در فصول مختلف سال بر عهده دارد. انتخاب سیستم مناسب، تاثیر مستقیمی بر راحتی ساکنین و میزان مصرف انرژی ساختمان دارد.

سیستم های گرمایشی: نبردی با سرما

وظیفه سیستم گرمایشی، تولید و توزیع گرما در فضا برای مقابله با سرمای زمستان است. این سیستم ها از یک منبع تولید گرما (مانند دیگ یا پکیج) و یک سیستم توزیع (مانند رادیاتور یا لوله های گرمایش از کف) تشکیل شده اند.

موتورخانه مرکزی: غول مهربان ساختمان های بزرگ

موتورخانه یک سیستم گرمایش مرکزی است که معمولا در زیرزمین یا پشت بام ساختمان های بزرگ (اداری، تجاری، مسکونی های پر واحد) نصب می شود. این سیستم، آب گرم مورد نیاز برای گرمایش و مصرف کل ساختمان را در یک نقطه تولید کرده و به تمام واحدها پمپ می کند.

چگونه کار می کند؟

1. دیگ (Boiler): آب سرد ورودی در دیگ های بزرگ چدنی یا فولادی توسط حرارت مشعل گرم می شود.
2. مشعل (Burner): با سوزاندن سوخت (گاز یا گازوئیل)، حرارت لازم برای گرم کردن آب دیگ را تولید می کند.
3. پمپ های سیرکولاتور: این پمپ های قدرتمند، آب گرم تولید شده را با فشار در لوله های اصلی (رایزرها) به گردش در می آورند و به واحدها می رسانند.
4. منبع انبساط: آب با گرم شدن، منبسط می شود. منبع انبساط وظیفه دارد این افزایش حجم را کنترل کرده و فشار سیستم را ثابت نگه دارد.
5. منبع کویلی آب گرم مصرفی: یک مخزن بزرگ که آب بهداشتی در آن توسط یک کویل (لوله مارپیچ) از آب گرم دیگ، گرم شده و برای مصارفی مانند حمام و شستشو آماده می شود.

مزایا: راندمان و طول عمر بسیار بالا، هزینه تعمیر و نگهداری پایین تر به ازای هر واحد، قابلیت استفاده از دیگ های چگالشی با بازدهی بالا.

معایب: هزینه اولیه بسیار بالا، اشغال فضای زیاد، عدم استقلال واحدها در کنترل دما و پرداخت هزینه (هزینه گاز معمولا به صورت مشاع تقسیم می شود).

پکیج دیواری: راه حل مستقل و محبوب آپارتمان ها

پکیج دیواری در واقع یک موتورخانه کوچک و فشرده است که به طور مستقل برای هر واحد مسکونی، هم آب گرم گرمایشی (برای رادیاتورها یا گرمایش از کف) و هم آب گرم مصرفی فوری را تامین می کند. این دستگاه به دلیل استقلال کامل و اشغال فضای کم، به محبوب ترین سیستم گرمایشی در آپارتمان های امروزی تبدیل شده است.

چگونه کار می کند؟ پکیج با استفاده از یک مبدل حرارتی، آب را به سرعت گرم می کند. در حالت زمستانی، آب گرم به سمت رادیاتورها فرستاده می شود. به محض باز شدن شیر آب گرم مصرفی، یک سنسور جریان، مسیر آب را به سمت یک مبدل ثانویه تغییر داده و آب گرم مصرفی را به صورت آنی و بدون مخزن، تامین می کند.

انواع پکیج:

• فن دار و بدون فن: مدل های فن دار برای واحدهایی که دودکش مناسب ندارند استفاده می شوند و دود را با یک فن به بیرون هدایت می کنند.
• تک مبدله و دو مبدله: مدل های دو مبدله به دلیل جدا بودن مدار آب گرم مصرفی و گرمایشی، رسوب کمتری می گیرند و عمر بیشتری دارند.

مزایا: استقلال کامل هر واحد در کنترل دما و هزینه، اشغال فضای بسیار کم، راندمان بالا.

معایب: طول عمر کمتر نسبت به موتورخانه، نیاز به سرویس های دوره ای، ظرفیت محدود و عدم تناسب برای خانه های بسیار بزرگ.

سیستم گرمایش از کف: گرمای لوکس و یکنواخت

در این سیستم، به جای رادیاتور، از شبکه ای از لوله های پنج لایه (PEX-Al-PEX) که در کف ساختمان کار گذاشته شده اند، برای گرم کردن فضا استفاده می شود. آب گرم با دمای پایین (حدود ۴۰-۵۰ درجه) در این لوله ها به گردش در می آید و کل سطح کف را به یک رادیاتور بزرگ و یکنواخت تبدیل می کند. این سیستم به دلیل ایجاد گرمای تابشی، مطبوع ترین و سالم ترین نوع گرمایش را فراهم می کند.

مزایا: آسایش حرارتی بی نظیر (گرم بودن پا و خنک ماندن سر)، صرفه جویی در مصرف انرژی تا ۳۰ درصد، آزادی کامل در دکوراسیون به دلیل حذف رادیاتورها.

معایب: هزینه اولیه بالا، سرعت پاسخ دهی پایین (دیر گرم می شود و دیر سرد می شود)، دشواری در تعمیرات در صورت بروز نشتی.

سیستم های سرمایشی: خنکی در اوج گرما

وظیفه سیستم سرمایشی، جذب گرمای محیط و انتقال آن به خارج از ساختمان است. این سیستم ها تنوع بسیار زیادی دارند و انتخاب آن ها بستگی زیادی به شرایط آب و هوایی منطقه دارد.

کولر آبی: راه حل سنتی و اقتصادی برای مناطق خشک

کولر آبی یک سیستم سرمایش تبخیری است. این دستگاه با عبور دادن هوای گرم و خشک از روی پوشال ها یا پدهای سلولزی خیس، باعث تبخیر آب می شود. آب برای تبخیر شدن، گرمای هوا را جذب می کند و در نتیجه هوای خروجی، خنک و مرطوب می شود. این سیستم به دلیل سادگی و مصرف برق پایین (فقط یک فن و یک پمپ آب کوچک)، بسیار محبوب است.

مزایا: هزینه اولیه و مصرف برق بسیار پایین، تامین هوای تازه و افزایش رطوبت محیط.

معایب: عدم کارایی در مناطق مرطوب و شرجی، مصرف آب بالا، عدم قابلیت کنترل دقیق دما، انتقال گرد و غبار و آلودگی به داخل.

کولر گازی و اسپلیت: سرمایش سریع و قدرتمند

این سیستم ها بر اساس سیکل تبرید تراکمی کار می کنند. یک گاز مبرد در یک مدار بسته بین دو یونیت (داخلی و خارجی) به گردش در می آید. در یونیت داخلی (اواپراتور)، مبرد تبخیر شده و گرمای هوای اتاق را به شدت جذب می کند. سپس این گاز گرم به یونیت خارجی (کندانسور) رفته و توسط یک کمپرسور فشرده می شود و گرمای خود را به محیط بیرون پس می دهد و دوباره به مایع تبدیل می شود. این چرخه به طور مداوم تکرار می شود.

مزایا: قدرت خنک کنندگی بسیار بالا، سرعت پاسخ دهی سریع، قابلیت کنترل دقیق دما، عدم مصرف آب.

معایب: مصرف برق بسیار بالا، هزینه اولیه و نگهداری زیاد، خشک کردن هوای محیط.

داکت اسپلیت: سرمایش مرکزی و مخفی

داکت اسپلیت یا اسپلیت کانالی، عملکردی مشابه اسپلیت دیواری دارد، با این تفاوت که یونیت داخلی آن (هواساز) در سقف کاذب نصب شده و هوای خنک را از طریق کانال کشی به چندین فضا به طور همزمان توزیع می کند. این سیستم، ظاهر دکوراتیو بهتری نسبت به اسپلیت های دیواری دارد.

مزایا: سرمایش یکنواخت و مرکزی، حذف یونیت های متعدد از روی دیوارها.

معایب: نیاز به سقف کاذب، عدم امکان کنترل دمای هر فضا به صورت مجزا (مگر با استفاده از دمپرهای منطقه ای که هزینه را بالا می برد)، مصرف برق بالا.

چیلر (تراکمی و جذبی): نیروگاه سرمایشی ساختمان های عظیم

چیلرها دستگاه های غول پیکری هستند که برای تولید آب سرد در مقیاس بزرگ (برای ساختمان های اداری، تجاری، بیمارستان ها و هتل ها) استفاده می شوند. این آب سرد سپس به واحدهای توزیع کننده مانند فن کویل ها یا هواسازها پمپ می شود تا فضا را خنک کنند.

چیلر تراکمی: عملکردی شبیه به کولر گازی اما در مقیاسی بسیار بزرگتر دارد و با استفاده از کمپرسور و انرژی برق کار می کند.

چیلر جذبی: به جای کمپرسور، از یک سیکل جذبی با استفاده از حرارت (مثلا آب گرم دیگ یا انرژی خورشیدی) برای تولید سرما استفاده می کند. این چیلرها مصرف برق بسیار پایینی دارند اما ابعاد بزرگتر و پیچیدگی بیشتری دارند.

۲. تاسیسات بهداشتی (Plumbing): شریان های حیاتی آب و فاضلاب

تاسیسات بهداشتی که به آن لوله کشی یا Plumbing هم می گویند، وظیفه توزیع آب پاک و بهداشتی در سراسر ساختمان و جمع آوری و دفع فاضلاب و آب های سطحی را به روشی ایمن و بهداشتی بر عهده دارد.

سیستم لوله کشی آب مصرفی (سرد و گرم)

این سیستم، آب شهری را از کنتور اصلی دریافت کرده و به تمام نقاط مصرف مانند آشپزخانه، حمام و سرویس های بهداشتی می رساند. این سیستم خود به دو بخش آب سرد و آب گرم تقسیم می شود. آب گرم توسط دستگاه هایی مانند پکیج، آبگرمکن یا موتورخانه تامین می گردد.

روش های اجرا:

• روش انشعابی (درختی): در این روش سنتی، یک لوله اصلی از کنتور کشیده شده و در طول مسیر، انشعاباتی برای هر وسیله از آن گرفته می شود. این روش ارزان تر است اما به دلیل وجود اتصالات زیاد در کف، ریسک نشتی بالاتری دارد و در صورت بروز مشکل، کل آب ساختمان باید قطع شود.
• روش کلکتوری: در این روش مدرن، یک جعبه به نام “کلکتور” در ساختمان نصب می شود و از آن برای هر وسیله بهداشتی، یک لوله مجزا و یکپارچه کشیده می شود. این روش هزینه اولیه بیشتری دارد اما به دلیل حذف اتصالات در کف، ریسک نشتی نزدیک به صفر است و امکان قطع کردن آب هر بخش به صورت مجزا وجود دارد.

جنس لوله ها: در گذشته از لوله های گالوانیزه فلزی استفاده میشد که به مرور زمان دچار زنگ زدگی و پوسیدگی می شدند. امروزه از لوله های پلیمری مانند پلی پروپیلن (لوله سبز یا سفید) و به خصوص لوله های پنج لایه (PEX-Al-PEX) استفاده می شود که مقاومت بالایی در برابر گرما، فشار و خوردگی دارند.

سیستم لوله کشی فاضلاب و ونت (تهویه)

این سیستم وظیفه جمع آوری آب های آلوده (فاضلاب) از تمام وسایل بهداشتی و هدایت آن ها به سمت چاه فاضلاب یا شبکه فاضلاب شهری را دارد. مهم ترین نکته در اجرای این سیستم، رعایت شیب بندی مناسب (معمولا ۲ درصد) است تا فاضلاب به کمک نیروی جاذبه و بدون گرفتگی، حرکت کند.

سیستم ونت یا هواکش فاضلاب چیست؟ این بخش، یکی از حیاتی ترین و در عین حال نادیده گرفته شده ترین قسمت های تاسیسات فاضلاب است. سیستم ونت (Vent) یا هواکش، شبکه ای از لوله هاست که به موازات لوله های فاضلاب اجرا شده و تا پشت بام امتداد می یابد. این سیستم دو وظیفه اصلی دارد:

1. تنظیم فشار هوا: با حرکت فاضلاب در لوله ها، فشار هوای پشت آن منفی می شود. اگر هواکش وجود نداشته باشد، این فشار منفی آب داخل سیفون ها (آب خمیده زیر روشویی یا توالت) را به داخل لوله می کشد.
2. جلوگیری از ورود بوی بد: خالی شدن آب سیفون ها باعث می شود بوی نامطبوع و گازهای سمی فاضلاب مستقیما وارد فضای خانه شوند. سیستم ونت با تامین هوا، از این اتفاق جلوگیری می کند.

۳. تاسیسات گازرسانی: انرژی پاک و در دسترس

این تاسیسات وظیفه انتقال گاز شهری از شبکه اصلی به داخل ساختمان و توزیع آن بین وسایل گازسوز مانند اجاق گاز، پکیج یا آبگرمکن را بر عهده دارد. به دلیل ماهیت خطرناک گاز، اجرای این تاسیسات تابع مقررات ملی ساختمان بوده و باید با نهایت دقت و توسط افراد تایید صلاحیت شده انجام شود.

نکات ایمنی حیاتی در لوله کشی گاز:

• لوله کشی گاز حتما باید به صورت روکار انجام شود تا در صورت بروز نشتی، به راحتی قابل تشخیص و تعمیر باشد. عبور دادن لوله گاز از داخل دیوار یا کف ممنوع است.
• برای هر وسیله گازسوز باید یک شیر قطع و وصل جداگانه در نظر گرفته شود.
• مسیر لوله کشی باید تا حد امکان کوتاه و مستقیم باشد و از تماس با سایر لوله ها (به خصوص لوله های برق) خودداری شود.
• پس از اتمام کار، کل سیستم باید با فشار هوا تست شود تا از عدم وجود هرگونه نشتی اطمینان حاصل گردد.

۴. تاسیسات آتش نشانی (اعلام و اطفاء حریق): نگهبانان خاموش ساختمان

این تاسیسات برای حفظ جان و مال ساکنین در برابر خطر آتش سوزی طراحی می شود و وجود آن در ساختمان های امروزی الزامی است. این سیستم به دو بخش اصلی تقسیم می شود: سیستم اعلام حریق و سیستم اطفاء حریق.

سیستم اعلام حریق: تشخیص در اولین لحظات

وظیفه این سیستم، تشخیص آتش سوزی در مراحل اولیه و هشدار دادن به ساکنین است. اجزای اصلی آن عبارتند از:

• دتکتورها (آشکارسازها): سنسورهایی که به دود (دتکتور دودی)، حرارت (دتکتور حرارتی) یا شعله حساس هستند و در نقاط مختلف سقف نصب می شوند.
• شستی اعلام حریق: دکمه های قرمزی که به افراد اجازه می دهند به صورت دستی سیستم را فعال کنند.
• آژیرها و فلاشرها: برای هشدار صوتی و نوری به ساکنین.
• پنل کنترل مرکزی: مغز سیستم که اطلاعات را از دتکتورها دریافت کرده و آژیرها را فعال می کند.

سیستم اطفاء حریق: مهار آتش

وظیفه این سیستم، کنترل و خاموش کردن آتش به صورت دستی یا اتوماتیک است.

• سیستم دستی (جعبه آتش نشانی): شامل یک قرقره با شلنگ بلند و یک نازل است که به یک شبکه لوله کشی پر از آب (رایزر تر) متصل است و افراد آموزش دیده می توانند از آن برای خاموش کردن آتش استفاده کنند.
• سیستم اتوماتیک (اسپرینکلر): شبکه ای از لوله ها در سقف که به سرهای آبپاش حساس به حرارت (اسپرینکلر) مجهز هستند. حباب شیشه ای داخل هر اسپرینکلر در دمای معینی (مثلا ۶۸ درجه) می شکند و فقط همان اسپرینکلر شروع به پاشیدن آب روی آتش می کند. این یکی از موثرترین روش ها برای کنترل آتش در مراحل اولیه است.

۷. تاسیسات حمل و نقل عمودی: آسانسور و پله برقی

در ساختمان های بلند، جابجایی بین طبقات بدون آسانسور و پله برقی غیر ممکن است. طراحی و اجرای این تاسیسات بسیار تخصصی بوده و نیازمند محاسبات دقیق ترافیکی و رعایت استاندارد های ایمنی سختگیرانه است.

آسانسورها: انواع، اجزا و مراحل نصب

آسانسورها بر اساس نیروی محرکه به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:

• آسانسورهای کششی: رایج ترین نوع آسانسور که در آن، کابین توسط سیم بکسل هایی که به یک وزنه تعادل متصل هستند، به بالا و پایین کشیده می شود. این کار توسط یک موتور الکتریکی که در موتورخانه بالای چاه آسانسور قرار دارد، انجام می شود. این آسانسورها برای ساختمان های بلند و سرعت های بالا مناسب هستند.
• آسانسورهای هیدرولیک: در این نوع، کابین توسط یک جک هیدرولیک قدرتمند به بالا و پایین حرکت داده می شود. این آسانسورها نرم تر و بی صداتر هستند اما سرعت کمتری دارند و معمولا برای ساختمان های کوتاه (تا ۵-۶ طبقه) استفاده می شوند.

نصب آسانسور یک فرآیند چند مرحله ای شامل آهن کشی چاه، نصب ریل ها، نصب درب ها، نصب کابین و وزنه تعادل، و در نهایت نصب موتور و تابلو فرمان است.

پله های برقی: کاربرد و نکات اجرایی

پله های برقی برای جابجایی تعداد زیادی از افراد بین دو طبقه در مکان های عمومی مانند مراکز خرید، فرودگاه ها و ایستگاه های مترو استفاده می شوند. این دستگاه ها در واقع یک زنجیره پیوسته از پله ها هستند که توسط یک موتور الکتریکی به حرکت در می آیند.

بخش دوم: تاسیسات الکتریکی ساختمان (Electrical Installations)

تاسیسات الکتریکی شامل تمام سیستم هایی است که با برق کار می کنند. این بخش وظیفه تامین انرژی، روشنایی، ارتباطات و ایمنی ساختمان را بر عهده دارد و به دو دسته کلی جریان قوی (برق اصلی) و جریان ضعیف (تلفن، شبکه، آنتن) تقسیم می شود.

۱. سیستم توزیع برق و تابلوهای برق

این سیستم، برق را از شبکه شهری دریافت کرده و به صورت ایمن در سراسر ساختمان توزیع می کند.

• کنتور و تابلو اصلی: برق پس از ورود به ساختمان، از کنتور عبور کرده و وارد تابلو برق اصلی (تابلو مشاعات) می شود.
• تابلوهای فرعی واحدها: از تابلو اصلی، یک کابل مجزا برای هر واحد کشیده شده و به تابلو مینیاتوری داخل آن واحد متصل می شود. این تابلو، برق را بین مدارهای مختلف روشنایی، پریزها و وسایل پر مصرف تقسیم می کند.
• کلیدهای حفاظتی: هر مدار توسط یک کلید مینیاتوری (MCB) محافظت می شود که در صورت بروز اتصال کوتاه یا اضافه بار، جریان را قطع می کند. همچنین استفاده از کلید حفاظت از جریان نشتی (RCD) یا محافظ جان، برای جلوگیری از خطر برق گرفتگی الزامی است.

۲. سیستم روشنایی: هنر روشن کردن فضا

این سیستم وظیفه تامین نور مصنوعی برای فضا های مختلف را بر عهده دارد. یک طراحی روشنایی خوب، علاوه بر تامین نور کافی، بر زیبایی و حس و حال فضا نیز تاثیر می گذارد.

• روشنایی عمومی (Ambient): نور اصلی و یکنواخت فضا که توسط لوسترها یا چراغ های سقفی تامین می شود.
• روشنایی موضعی (Task): نور متمرکز برای انجام یک کار خاص، مانند چراغ زیر کابینت در آشپزخانه یا چراغ مطالعه.
• روشنایی تاکیدی (Accent): برای برجسته کردن یک عنصر خاص مانند یک تابلو نقاشی یا یک مجسمه.
• روشنایی ایمنی و اضطراری: شامل چراغ های باتری دار و علائم خروج است که در زمان قطع برق، مسیرهای فرار را روشن نگه می دارند.

۳. سیستم پریزهای برق، تلفن و شبکه

این بخش شامل سیم کشی های لازم برای تامین برق وسایل الکتریکی و برقراری ارتباطات است.

• پریزهای برق: طبق مقررات ملی ساختمان، تمام پریزهای برق باید دارای سیم سوم یعنی اتصال به زمین (ارت) باشند. این سیم حفاظتی، در صورت بروز اتصالی در بدنه فلزی دستگاه، جریان برق را به زمین منتقل کرده و از برق گرفتگی جلوگیری می کند.
• سیم کشی تلفن و شبکه: امروزه علاوه بر سیم کشی تلفن، اجرای زیرساخت شبکه کامپیوتری (کابل های LAN) برای دسترسی به اینترنت پرسرعت در تمام اتاق ها، به یک استاندارد تبدیل شده است.

۴. سیستم های جریان ضعیف (Low Current Systems)

این سیستم ها با ولتاژ پایین کار می کنند و وظیفه تامین امنیت و ارتباطات را بر عهده دارند.

• سیستم اعلام سرقت (دزدگیر): شامل سنسورهای حرکتی (چشمی)، سنسورهای مگنتی درب و پنجره، و یک پنل مرکزی است که در صورت ورود غیرمجاز، با به صدا درآوردن آژیر و تماس با شماره های ذخیره شده، اطلاع رسانی می کند.
• دوربین های مداربسته (CCTV): برای نظارت تصویری بر فضاهای عمومی و مشاعات ساختمان.
• آیفون تصویری: برای شناسایی افراد و باز کردن درب ورودی.
• آنتن مرکزی: برای دریافت سیگنال های تلویزیونی و توزیع آن بین تمام واحدها با استفاده از یک آنتن واحد، که از شلوغی پشت بام جلوگیری می کند.

بخش سوم: تاسیسات هوشمند ساختمان (BMS): آینده اینجاست

سیستم مدیریت هوشمند ساختمان یا BMS (Building Management System)، یک پلتفرم یکپارچه است که تمام تاسیسات مکانیکی و الکتریکی ساختمان را به هم متصل کرده و کنترل هوشمند آن ها را از طریق یک پنل مرکزی، اپلیکیشن موبایل یا تبلت ممکن می سازد.

چگونه BMS تمام تاسیسات را یکپارچه می کند؟

در یک خانه هوشمند، تمام اجزا از جمله روشنایی، سیستم گرمایش و سرمایش، پرده ها، سیستم صوتی و تصویری، و سیستم های امنیتی به یک کنترلر مرکزی متصل هستند. این کنترلر می تواند بر اساس سناریوهای از پیش تعریف شده، دستورات مختلفی را اجرا کند. برای مثال، سناریوی “خروج از منزل” می تواند به طور همزمان تمام چراغ ها را خاموش کند، سیستم گرمایشی را روی حالت اقتصادی قرار دهد، و سیستم امنیتی را فعال کند.

مزایای خانه هوشمند:

• افزایش چشمگیر آسایش و راحتی: کنترل همه چیز از یک نقطه و اجرای خودکار وظایف.
• صرفه جویی قابل توجه در مصرف انرژی: با کنترل هوشمند سیستم های گرمایشی و روشنایی.
• افزایش سطح ایمنی و امنیت: با یکپارچه سازی سیستم های اعلام حریق، اعلام سرقت و دوربین ها.

نتیجه گیری: طراحی و اجرای اصولی، کلید آسایش و ایمنی پایدار

همانطور که دیدیم، تاسیسات ساختمان دنیایی پیچیده و گسترده است که هر بخش آن نیازمند دانش فنی، محاسبات دقیق و اجرای استاندارد است. از انتخاب یک پکیج ساده برای یک آپارتمان کوچک گرفته تا طراحی موتورخانه یک برج بلند، همه و همه بر کیفیت زندگی، ایمنی و هزینه های جاری ساکنین تاثیر مستقیم دارند.

مهم ترین درسی که می توان گرفت این است که تاسیسات، بخشی نیست که بتوان در آن صرفه جویی یا سهل انگاری کرد. سرمایه گذاری روی طراحی مهندسی شده، استفاده از متریال با کیفیت و سپردن کار به مجریان متخصص، در بلندمدت نه تنها هزینه های خود را جبران می کند، بلکه آسایش و آرامش خاطری را برای شما به ارمغان می آورد که با هیچ چیز دیگری قابل مقایسه نیست. احیانا شما تجربه ای در زمینه تاسیسات ساختمان دارید؟ خوشحال می شویم در بخش نظرات برای ما بنویسید.